Së bashku me shumë specie që përjetojnë pasojat katastrofike të ngrohjes globale, ka edhe nga ata që përfitojnë (të paktën për momentin) është një pjesë e arinjve polarë në Groenlandë.

Ngrohja globale po i bën dëm të madh të gjithë planetit, dhe ky nuk është as lajm, as zbulim. Viktimat e para të rritjes së temperaturave janë ato specie që jetojnë në cepat më të ftohtë të planetit, ku akulli dikur shumëvjeçar po shkrihet dhe derdhet në det, duke prishur ekosistemin dhe duke vendosur në vështirësi të veçanta kafshët si ariu polar, mbijetesa e të cilit varet drejtpërdrejt nga prania e akullit, shkruan Fokus.it.

MË PAK AKULL, MË SHUMË USHQIM. Sidoqoftë, në Gjirin Kane, midis Kanadasë dhe Grenlandës, ekziston një popullsi e vogël e “Ursus arctos” që në mënyrë paradoksale po përfiton nga ngrohja globale, siç tregohet nga një studim i ri i botuar në “Global Change” që shpjegon pse shkrirja e akullit po krijon një situatë të favorshme për për ata që jetojnë në atë anë të detit.

Studimi përfshiu rreth 300 arinj polarë që banonin në Gjirin Kane, një numër që duket i ulët, por përfaqëson në të vërtetë 1% të popullsisë së botës të kësaj specie. Këto kafshë janë mesatarisht më mirë (për sa i përket shëndetit, peshës trupore, masës dhjamore dhe disponueshmërisë së ushqimit) sesa ishin në vitet 1990. Arsyeja duhet të gjendet në pasojat e shkrirjes së akullit, mungesa lejon që një sasi më e madhe e dritës së diellit të arrijë në sipërfaqen e oqeanit, duke rritur kështu produktivitetin. Pa akull të përhershëm, ose më mirë me një cikël të formimit dhe shkrirjes së akullit që është bërë çdo vit, me pak fjalë, arinjtë polarë të Gjirit të Kane kanë një disponueshmëri më të madhe të ushqimit, sesa kishin njëzet vjet më pare, një lajm që duket i mirë, por në të vërtetë nuk është.

KU QENDRON PROBLEMI? Kjo situatë që tani për tani po bën që ekzemplarët e Gjirit Kane të lulëzojnë është e përkohshme; me kalimin e viteve këto kafshë do të vuajnë gjithashtu pasojat e ngrohjes globale që tashmë janë duke kërcënuar arinjtë polarë në të gjithë botën, të cilëve akulli "i qëndrueshëm" u shërben si një platformë gjuetie, dhe mungesa e të cilave shkakton agjërim të detyruar dhe madje rrezikun e ngordhjes nga uria

Thjesht, siç shpjegon autori i studimit Kristin Laidre, "kjo popullatë do të jetë e fundit në mënyrë që koha të vuajë efektet e ngrohjes globale", dhe bollëku i ushqimit që arinjtë po përjetojnë vitet e fundit së shpejti do të shndërrohet në mungesë, siç po ndodh në pjesën tjetër të botës./Motilokal.com