Valët e nxehtësisë detare ndikojnë gjithashtu në shtratin e detit dhe mund të jenë edhe më intensive dhe më të qëndrueshme se ato që prekin ujërat më sipërfaqësore.

Këtë e demonstron analiza e parë e plotë e valëve të të nxehtit detar, e kryer në ujërat që mbulojnë shelfin kontinental të Amerikës së Veriut dhe që përfaqësojnë një habitat thelbësor për shumë specie të vlefshme në treg si karavidhet dhe merlucat.

Studimi është publikuar në Nature Communications nga një ekip studiuesish të udhëhequr nga Agjencia amerikane për studimin e oqeaneve dhe atmosferës (NOAA).

“Studiuesit kanë studiuar valët e të nxehtit detar në sipërfaqen e detit për më shumë se një dekadë”, thotë autori i parë i studimit, Dillon Amaya i NOAA.

“Kjo është hera e parë që ne kemi qenë në gjendje të zhytemi më thellë dhe të vlerësojmë se si zhvillohen këto ngjarje ekstreme përgjatë shtratit të cekët të detit.”

Për të kompensuar mungesën e të dhënave, studiuesit u nisën nga vëzhgimet e bëra në sipërfaqen e detit (në sajë të satelitëve, anijeve dhe bovave) dhe i futën ato në disa modele parashikuese që lejojnë të simulojnë rrymat oqeanike dhe ndikimin e atmosferës. Analiza u fokusua në brigjet lindore dhe perëndimore të Amerikës së Veriut, bazuar në të dhënat e mbledhura midis viteve 1993 dhe 2019, dhe prodhoi simulime me një rezolucion prej 8 kilometrash.

Rezultatet tregojnë se valët e të nxehtit të shtratit të detit priren të vazhdojnë më gjatë (madje edhe muaj) dhe ndonjëherë janë më intensive se ato të vëzhguara në sipërfaqe, me një rritje të temperaturës që varion midis 0.5 dhe 3 gradë. Valët e cekëta dhe të thella të të nxehtit priren të jenë sinkron në rajonet ku ujërat janë më të cekët dhe përzihen më mirë, ndërsa ku ujërat janë më të thella, valët e të nxehtit në shtratin e detit mund të ndodhin edhe pa pasur shenja të dukshme në sipërfaqe.

/Motilokal.com